ماگا، حامیترین اردوگاهِ اسرائیل در آمریکا
آیا جنبش ماگا از «قدرتنمایی جهانی» آمریکا حمایت میکند؟
ترامپ در سال نخست بازگشت، از تصویر «کممداخلهگر» فاصله گرفته و با حملات علیه حوثیها و ایران، هدفگیری شبکههای قاچاق در کارائیب، چراغ سبز به ضربه اوکراین در عمق روسیه و تهدید مداخله در نیجریه، رویکردی تهاجمیتر نشان داده است. نظرسنجی ریگان میگوید پایگاه ماگا نه انزواطلب، بلکه طرفدار رهبری جهانی آمریکاست و در این راستا حمایت از اوکراین، تعهدات ناتو، اسرائیل، مهار ایران و دفاع از تایوان در آن پررنگتر شده است.
فرارو- مارک تیسن ستون نویس روزنامه واشنگتن پست
به گزارش فرارو به نقل از روزنامه واشنگتن پست، دونالد ترامپ در نخستین سالِ بازگشت به قدرت، عملاً از شمایلِ «رئیسجمهور کممیل به مداخلهگری خارجی» فاصله گرفته و سیاستی تهاجمیتر را به نمایش گذاشته است. از صدور دستور حملات هوایی علیه حوثیها و ایران تا هدفگیری قایقهای حامل مواد مخدرِ وابسته به ونزوئلا، از دادن چراغ سبز به اوکراین برای ضربهزدن در عمق خاک روسیه تا تهدید به اعزام ارتش آمریکا «با سلاحهای آتشین» به نیجریه برای حفاظت از مسیحیان در برابر تندروهای اسلامگرا، همه نشانههای یک چرخش آشکار در رفتار خارجی کاخ سفید است.
این مسیر، دقیقاً مطابق انتظارِ بخشی از راستِ نوانزواگرا برای دورهٔ دوم ترامپ نیست؛ جریانی که گمان میکرد کاخ سفید در دور جدید، از ماجراجویی بیرونی فاصله خواهد گرفت. حالا همان طیف با گلایه میگوید رئیسجمهور، بیش از اندازه و برخلاف وعدههای ضمنی، وقت و انرژی خود را صرف سیاست خارجی کرده است. اما دادههای تازه، روایت متفاوتی را برجسته میکنند و تصویرِ رایج از خستگی پایگاه ترامپ از سیاست خارجی را به چالش میکشند.
بر اساس نظرسنجی اخیر «مؤسسه رونالد ریگان»، پایگاه «ماگا» نهتنها از نقشآفرینی آمریکا در جهان عقب نمینشیند، بلکه رهبری واشنگتن در عرصه بینالمللی را «فوقالعاده مهم» میداند و از شیوه پیشبرد سیاست خارجیِ ترامپ نیز رضایت نشان میدهد. بر پایه همین نظرسنجی، جمهوریخواهانِ «ماگا» در مقایسه با همه گروههای دیگر از دموکراتها و مستقلها گرفته تا حتی جمهوریخواهان جریان اصلی مواضعی تندتر و در عین حال کمتر انزواگرایانه دارند. این طیف، نسخه «آمریکای انزواطلب» را نمیپسندد و بهجای عقبنشینی از صحنه جهانی، از ترامپ رهبری جسورانهتر و فعالتری را مطالبه میکند.
چرخش برقآسای ماگا به سوی رهبری جهانی آمریکا
اعداد تازه از چرخشی پرشتاب در پایگاه «ماگا» نسبت به نقش جهانی آمریکا حکایت میکنند. سال گذشته و در دوره جو بایدن، فقط ۵۱ درصد از رأیدهندگانِ ماگا میگفتند «بهتر است ایالات متحده در تحولات بینالمللی فعالتر باشد و رهبری را به دست بگیرد»؛ اما امسال، همزمان با بازگشت دونالد ترامپ به جایگاه فرماندهی کل قوا، این سهم با جهشی چشمگیر به ۷۹ درصد رسیده است. در سوی مقابل، تنها ۱۸ درصد از جمهوریخواهانِ ماگا معتقدند آمریکا باید در جهان «کمتر درگیر» شود؛ رقمی که در قیاس با ۳۹ درصدِ سال ۲۰۲۴، افتی محسوس و معنادار را نشان میدهد. حاصل جمع این جابهجاییها، تصویری روشن از تغییر جهت پایگاه ترامپ است: فاصلهای ۶۱ واحدی به سود ایده «رهبری جهانی آمریکا» و به زیان نسخه انزواگرایانه از نقش واشنگتن در جهان.
همزمان، دادهها حکایت از آن دارند که در میان جمهوریخواهانِ ماگا، اولویتدادن به سیاست خارجی و دفاع ملی تقریباً به یک اجماع تبدیل شده است: ۹۲ درصد میگویند این دو حوزه باید در صدر دستور کار آمریکا قرار گیرد. در همین چارچوب، ۵۹ درصد از آنها این اولویت را «فوقالعاده مهم» توصیف کردهاند؛ نسبتی که در مقایسه با همه گروههای دیگر از دموکراتها و مستقلها تا جمهوریخواهان غیرماگا بالاتر گزارش شده است.
افزایش حمایت ماگا از مسلحسازی کییف پس از بازگشت ترامپ
تصویر غالب در میان جمهوریخواهانِ «ماگا» روشن است: حمایت از اوکراین نهتنها پابرجا مانده، بلکه پس از بازگشت ترامپ پررنگتر هم شده است. بر اساس دادههای ارائهشده، ۶۲ درصد از جمهوریخواهانِ ماگا با ارسال سلاح به اوکراین موافقاند؛ رقمی که هم از جمهوریخواهانِ غیرماگا (۵۳ درصد) بالاتر است و هم نسبت به سال ۲۰۲۴، رشد ۱۵ واحدی را نشان میدهد.
وقتی سناریوی دیگری مطرح میشود یعنی فروش تسلیحات ساخت آمریکا به متحدان اروپایی و انتقال آنها به اوکراین، حمایت در میان جمهوریخواهانِ ماگا برای مسلحکردن کییف جهش میکند و به ۷۸ درصد میرسد. اما مطالبه در این پایگاه به «ارسال سلاح» ختم نمیشود و فراتر از آن، خواستِ تقویت جدیتر توان نظامی اوکراین نیز به چشم میآید. بخش قابلتوجهی از پایگاه ماگا صرفاً به حمایت کلی از تسلیح اوکراین بسنده نمیکند و خواهان ارسال تجهیزات کشنده و مرگبار است. چنانکه در پرسشی درباره ارسال موشکهای کروز دوربرد «مانند تاماهاوک»که میتواند به اوکراین امکان ضربهزدن در عمق خاک روسیه را بدهد، ۶۱ درصد گفتهاند از اتخاذ چنین تصمیمی حمایت میکنند.
در بخش راهبرد حلوفصل جنگ نیز آرای جمهوریخواهانِ ماگا پراکنده است، اما میتوان از دل آن یک تصویر قابلجمعبندی بیرون کشید. ۳۳ درصد معتقدند آمریکا باید از دفاع اوکراین از «تمام حاکمیت سرزمینی» حمایت کند؛ تقریباً به همین میزان نیز توافقی را میپذیرند که بر اساس آن، اوکراین در ازای آتشبس بلندمدت همراه با تضمینهای امنیتی، بخشی از قلمرو را واگذار کند. همزمان، حدود یکچهارم هم از آتشبسی موقت در امتداد خطوط کنونی پشتیبانی میکنند، بیآنکه کنترل روسیه بر مناطق تحت تصرفش به رسمیت شناخته شود.
پایگاه جمهوریخواهانِ «ماگا» در حالی که از تلاشهای صلحِ دونالد ترامپ حمایت میکند، در نگاه به روسیه همچنان بدبین و بیاعتماد باقی مانده است. بر اساس دادههای ارائهشده، ۷۴ درصد روسیه را «دشمن» توصیف کردهاند و ۷۳ درصد اوکراین را «متحد» میدانند. در همین چارچوب، ۶۱ درصد نیز میگویند به روسیه اعتماد ندارند که به شروط هیچ توافق صلحی پایبند بماند.
این بدبینی، در نسخه پیشنهادیِ «تضمین اجرا» هم بهروشنی دیده میشود. ۶۳ درصد از جمهوریخواهانِ ماگا از اعطای «تعهد دفاع جمعی» به اوکراین حمایت میکنند؛ سازوکاری نزدیک به ناتو که بر اساس آن، اگر اوکراین دوباره هدف حمله قرار گیرد، آمریکا و متحدان اروپایی موظف به پاسخ نظامی خواهند بود. همزمان، ۷۳ درصد نیز از تشکیل «نیروی بینالمللی برای نظارت بر منطقهٔ غیرنظامیشده میان اوکراین و روسیه» پشتیبانی میکنند. جمعبندی این ارقام پیام روشنی دارد: جریان راستِ ضدِاوکراین با بدنه ماگا هممسیر نیست. حمایت از اوکراین در میان جمهوریخواهانِ ماگا پس از انتخاب ترامپ افزایش یافته است؛ آنها صلح میخواهند، به روسیه اعتماد ندارند و ایده کنارگذاشتنِ اوکراین را تأیید نمیکنند.
نرمشدن نگاه ماگا به ناتو؛ کاهش بدبینی در بدنه جمهوریخواهان
این مقاله، ناتو را پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید در سال ۲۰۱۷ «ائتلافی سربار» تصویر می کشد؛ پیمانی که بار اصلیاش بر دوش آمریکا افتاده بود و بسیاری از اعضا سهم دفاعیِ خود را جدی نمیگرفتند. در آن مقطع، بنا بر روایت مقاله، فقط سه کشور عضو به تعهد هزینهکردِ ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی برای دفاع پایبند بودند. اما روایت ادامه میدهد که امروز«به لطف ترامپ»همه متحدان در مسیر تحقق همان تعهد قرار گرفتهاند و شکاف گذشته در حال پرشدن است. حتی در نشست ناتو در هلند در سال جاری نیز، به روایت نویسنده، ترامپ توانسته متحدان را به توافقی برای افزایش هزینههای دفاعی تا سطح ۵ درصد برساند.
به ادعای نویسنده، پیامد سیاسی این تغییرات صرفاً در بودجهها و ارقام خلاصه نشده است. ترامپ گفته پس از این تحولات، نسبت به ناتو «نگاهش متفاوت» شده و پایگاه جمهوریخواهانِ ماگا نیز همراستا با همین چرخش، ارزیابی نرمتری از ائتلاف پیدا کردهاند؛ تا جایی که بنا بر دادههای ارائهشده، فقط ۳۲ درصد از آنها دیدگاهی نامطلوب نسبت به ناتو دارند. در سطح تعهدات امنیتی نیز روندی صعودی گزارش میشود: سال گذشته ۶۹ درصد از رأیدهندگانِ ماگا از پاسخ نظامی در صورت حمله به یک متحد اروپاییِ ناتو حمایت میکردند، اما این رقم امسال به ۷۶ درصد رسیده است. در مقابل، تنها ۱۴ درصد گفتهاند با دفاع از متحدِ مورد حمله مخالفت خواهند کرد.
ماگا، حامیترین اردوگاهِ اسرائیل در آمریکا
طبق دادههای نقلشده، جمهوریخواهانِ «ماگا» بهعنوان «حامیترین گروه» نسبت به اسرائیل در آمریکا معرفی شدهاند. بر اساس همین ارقام، ۷۹ درصد اسرائیل را «متحد» میدانند، ۷۲ درصد با ارسال تسلیحات آمریکایی به اسرائیل موافقاند و ۷۶ درصد نیز از ادامه اقدام نظامیِ اسرائیل علیه حماس حمایت میکنند.
این خطمشی، بنا بر روایت مقاله، به اسرائیل ختم نمیشود و به پرونده ایران هم امتداد پیدا میکند. نویسنده میگوید جمهوریخواهانِ «ماگا» از «عملیات چکش نیمهشب» نیز با شدت حمایت کردهاند؛ عملیاتی مشترک میان آمریکا و اسرائیل که مدعی است در نتیجه آن، برنامه هستهای ایران «منهدم» شده است. در همین چارچوب، به روایت مقاله، ۸۷ درصد از جمهوریخواهانِ ماگا تصمیم ترامپ برای حمله نظامی به ایران را تأیید میکنند و ۷۳ درصد نیز از اقدام نظامیِ بیشترِ آمریکا برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هستهای حمایت نشان میدهند. در مقابل، این حمایت در میان جمهوریخواهانِ غیرماگا ۶۱ درصد گزارش شده است.
روایت ارائهشده از سیاست ترامپ در نیمکره غربی بر «نمایش قدرت دریایی» استوار شده است و از بزرگترین استقرار تجهیزات و توان دریایی آمریکا در دریای کارائیب از زمان تهاجم به پاناما خبر میدهد. در همین چارچوب، او با اتکا به این «قدرت آتش» بیش از ۲۰ قایق تندرو و یک زیردریایی را هدف قرار داده است؛ شناورهایی که ابزار «نارکو-تروریستها» برای انتقال مواد مخدر مرگبار به آمریکا معرفی شدهاند. این روایت همچنین تأکید میکند که اقدام نظامی علیه کارتلها در میان پایگاه ماگا پشتوانهای قاطع دارد و ۹۰ درصد از جمهوریخواهانِ ماگا از این رویکرد حمایت میکنند.
در پرونده چین و تایوان، اعداد و درصدها تصویری حتی سختتر و صریحتر میسازند؛ تصویری که در آن جمهوریخواهانِ ماگا، در میان همه گروههای سنجششده، «طرفدارترین» طیف نسبت به تایوان معرفی میشوند. بر اساس دادههای نقلشده، ۸۳ درصد از این طیف میگویند دفاع آمریکا از تایوان در برابر تجاوز چین «مهم» است.
اما این حمایت، در سطح شعار متوقف نمیماند و در سناریوی اقدام نظامی چین، به گزینههای عملیاتی هم تسری پیدا میکند: ۷۵ درصد با اعزام داراییهای نظامی آمریکا به منطقه موافقاند؛ ۷۲ درصد از ایجاد منطقه پرواز ممنوع حمایت میکنند؛ گزینهای که میتواند تا مرز «سرنگون کردن جنگندههای چینی» هم پیش برود. در گام بعد، ۶۳ درصد با تعهد نیروهای زمینی آمریکا برای دفاع از تایوان همراهی میکنند؛ و در نهایت، ۸۴ درصد خواهان آن هستند که آمریکا تایوان را رسماً بهعنوان کشوری مستقل به رسمیت بشناسد.
