گلچین گیلانی؛ شعر «باز باران با ترانه» و حافظه جمعی ایرانیان
شعر «باز باران با ترانه» رفتهرفته بدل به شناسنامهای شد که در حافظه جمعی مردم ایران به ثبت رسید. این شعر فراتر از مرزهای جغرافیایی و حتی فراتر از نام شاعر این اثر، برای بسیاری از مردم ایران، بدل به نخستین تجربه رویارویی با جنگلها زیبای گیلان شد.
فرارو- در گستره ادبیات فارسی، هستند شاعرانی که با یک شعر به شهرت زیادی دست یافتهاند. در بسیاری از مواقع، شعری از شاعر خود جلوتر رفته و در حافظه جمعی مردم کشوری ثبت شده است.
به گزارش فرارو، سیدمجدالدین میرفخرایی، ملقب به گلچین گیلانی، ازجمله شاعران مطرح قرن پیش است. او با سرودن شعر « باز باران با ترانه» به شهرت زیادی رسید. بااینحال در ادامه آوازه شعر از شاعر بیشتر شد و لااقل برای چندین نسل از مردم ایران به اثری آشنا بدل شد.
شعر «باز باران با ترانه» و حافظه جمعی ایرانیان
گیلانی در 11 دی سال 1288 در رشت متولد شد و در 29 آذر سال 1351، در لندن از دنیا رفت. روزگار کودکیاش را در رشت سپری کرد و در ادامه برای تحصیل به تهران رفت. در ابتدا در برای تحصیل در رشته فلسفه وارد دانشگاه شد. پساز اخذ مدرک کارشناسی در این رشته، برای ادامه تحصیل به انگلیس رفت و در آنجا به تحصیل در رشته پزشکی روآورد. گیلانی باقی عمرش را در انگلستان گذراند.
مسئله فرهنگ، درعینحال که با جغرافیا گره خورده است، در بسیاری از مواقع خاصیتی فرامرزی پیدا میکند. پسری با اصالت تفرشی، در رشت متولد شده و در لندن از دنیا میرود. بااینحال معروفترین اثری که از خود به جا گذاشته است، برای سالها و برای مردم گستره عظیمی از جهان، یادآور فضای بهتآور شهری است که شاعری در آن متولد شده است.
![]()
گلچین گیلانی در یکی از روزهای سال 1319، در لندن، با یاد روزگار کودکیاش در گیلان، شعری را خلق کرد که در ادامه بدل به یکی نقاط اتصال مردم ایران با گیلان شد. چنانکه گفتهاند «آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند». گیلانی اشعار بسیار دیگری نیز دارد، اما هیچکدام از این شعرها به جایگاهی که شعر «باز باران...» دارد نزدیک هم نشدند. البته نباید انکار کرد که کوشش حسن انوری برای قرار دادن این شعر در کتابهای درسی، تاثیر بسیار زیادی در شهرت آن داشت.
بااینهمه، اثری که حاصل دلتنگی شاعری سفرکرده برای مملکتش بود، مسیرش را پیدا کرد و درست جایی قرار گرفت که باید. تو گویی این شعر، دست چندین نسل از مردم ایران را بههمراه گلچین گیلانی گرفت و با خود به دل جنگلهای گیلان برد.