ترنج

تئاتر

۵۳۶ مطلب

  • هادی حجازی‌فر، دبیر نوزدهمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران- مبارک شد.

  • شیرین اسماعیلی (بازیگر فیلم) به همراه همسرش (مهدی صباغی) که کارگردان تئاتر است، مقابل دوربین عکاسان قرار گرفت. شیرین اسماعیلی و همسرش، از حاضران در مراسم فتوکال فیلم سینمایی «۲۸۸۸» بودند که در نهمین روز از چهلمین جشنواره فیلم تهران، به نمایش درآمد.

  • نمایش ملک عشاق به نویسندگی حسن رییسی و کارگردانی سارا داروفروش از هفتم لغایت سی ام بهمن ماه در تماشاخانه مهرگان اجرا می‌شود.

  • در اکتبر ۲۰۰۲، گروهی از ستیزه‌جویان چچنی یک سالنِ تئاتر در مسکو را تصرف کردند و نزدیک به ۷۰۰ تماشاگر و بازیگر را به گروگان گرفتند. در عملیات نجات، حدود ۱۳۰ تن از گروگان‌ها جان خود را از دست دادند.

  • قاطعانه می‌گویم که در سینما، تئاتر و شبکه نمایش خانگی، بازیگر، حتی بازیگر سوپراستار به هیچ عنوان، عامل فروش و دیده شدن کار نیست

  • در بسیاری از آثار بهرام بیضایی، غریبه‌ای بی استقبال وارد فضا می‌شود و در پایان هم بی بدرقه فضا را ترک می‌کند، در حالی که بهای سنگینی برای پرسش گری و جستجوی حقیقت پرداخته است. اما این آگاهی بخشی و مبارزه با نادانی هیچ گاه ناشیانه در آثار او دیده نشد و در بسیاری از کار‌های او به شکلی درخشان به اجرا در آمد.

  • نمایش «تصویر مصور مظفری» به نویسندگی اصغرگروسی و کارگردانی وحید نفر از دهم آذر در تماشاخانه ایرانشهر، سالن استاد ناظرزاده کرمانی به روی صحنه رفت. این نمایش راویت‌گر آخرین سفر مظفرالدین شاه قاجار به فرنگ است که پس از بازگشت، دوربین سینماتوگراف را وارد کشور کرده و به همین دلیل مملکت دچار بحران و هرج و مرج می شود. مجیدرحمتی، سعیدابک، پانته آ مرزبانیان، امیرحسین انصافی، سامان شکیبا، مرتضی دلداده، مرجان رضایی، مریم روح بخش، ساره گندمی، سارارضایی، علی نجاریان، محمدحسین دلیر، محمدرضایی، سجاداحمدی نیا…

  • پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان با ۶۰ اجرای عمومی در مناطق مختلف این شهر دنبال شد. ۴۱ گروه نمایشی در بخش‌های مختلف در این دوره جشنواره حضور دارند و تا دهم آبان ماه به اجرای عمومی می‌پردازند.

  • متأسفانه با اینکه تئاتر به منزله هنری فاخر و اندیشمند شناخته می‌شود؛ اما آنچه این روز‌ها و در بیشتر موارد در تالار‌های نمایشی ما روی صحنه می‌رود، همه چیز دارد به جز هنر و اندیشه!

  • نمایش خاک‌سفید فاقد چشم‌اندازی امیدبخش است و آدم‌هایش در یک وضعیت دوزخی روزگار می‌گذرانند. از این منظر اغلب بازی‌ها روان و البته تماشایی است. مشکل، اما از رویکردی انتخابی گروه اجرائی در بازنمایی یک موقعیت دراماتیک تاریخی است؛ یعنی آن چیزی که از طریق تأکید بیش از اندازه بر وقایع محله غربت در خاک‌سفید، به تاریخ‌زدایی از روایت منجر شده است.

تبلیغات