۵۵۶ مطلب
محمدپارسا، دانشآموز دبیرستانیِ کرمانشاهی، لیست خودکشیِ دانشآموزان در سال جاری را بلندتر کرد. او چندروز پیش و پس از زنگ تفریح اول به دستشویی مدرسه رفت و خود را با کمربندش حلقآویز کرد. او سیزدهمین نوجوان دانشآموزی بود که با کُشتنِ خودش زنگ خطرِ خودکشی افراد کمسنوسال را دوباره به صدا درآورد.
در ماه جاری سه دانشآموز خودکشی کردند؛ دو نفر در یزد و یکنفر در تهران. قبلتر و در ماههای پیش هم در آذربایجان، لرستان، مازندران و غیره دانشآموزانی خود را به کام مرگ فرستادند. اما هنوز سال تمام نشده که آمار از خودکشی 12 دانشآموز ایرانی خبر میدهد. آیا ما با سریالی دنبالهدار در خودکشی نوجوانان زیر 18 سال روبروییم؟
یک دانشآموز دیگر خودکشی کرد. اینبار نوبت به نوجوان 16 سالهای رسید که در یک مدرسه شبانهروزی در حاجیآباد خراسان جنوبی درس میخواند. این اتفاق چهارمین خودکشیِ دانشآموزان کودک و نوجوان در یک و نیم ماه اخیر است.
سال تحصیلی 94-95 در حالی آغاز می شود که نظام آموزش و پرورش ایران با مجموعه ای از مشکلات، کمبودها، بی سامانیها دست و پنجه نرم می کند. مسائلی که نشان می دهد ساختار نهاد اصلی آموزشی و تربیت کشور از بیماری مزمن رنج می برد. بیماری که حتی تغییر دولتها هم نتوانسته است در بهبود آن تاثیر آشکاری داشته باشد. جدای از مسائل گوناگون و پیچیده صنفی در این نهاد، بحران آموزش در ایران هر روز در حوزه های مختلف خود را نشان می دهد.
کارشناسان مرکز مطالعات علوم اجتماعی برلین (WZB) میگویند که جنسیت معلم نقشی در موفقیت تحصیلی دانشآموزان ندارد.
