اجرای مرغ سحر آنچنان محمدرضا شجریان اجرا میکند با همان مختصات آشنا نحوی کلاهبرداری احساسی از مخاطب است. شعر ایران من هم سهم مؤثری در گسیختگی و عدم انسجام قطعه دارد. شعری که با تقدیس پرچم ایران آغاز میشود با ستایش محکومان به حصر پایان مییابد. اوج شعر آنجایی است که پس از ستایش در حصر نشستگان قید میزند که تنها تو ایران منی و از او دعوت میکند بار دیگر ظلم ظالم را فریاد کند .
