در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۴ مطلب
من نظرم این است که اگر حاکمیت به اشتباهات خودش اعتراف کند و اشتباهات گذشتهاش را قبول کند و از این اشتباهات اول در درگاه خدا و سپس در پیشگاه مردم رسماً استغفار کند و طلب مغفرت کند، به نظر من در این شرایط عصبانیت مردم فروکش میکند، رضایت خاطر مردم حاصل میشود. این است که یکی از سنتهای ما انشالله اگر شب جمعه به مسجد میروید یا در محافل دینی مانند ماه رمضان شرکت میکنید، وقتی میخواهید دعا کنید اول باید استغفار کنید.
«سیدمصطفی محقق داماد و محمد درویشزاده اولین زمینه تسهیل حقوقی برای تجاوز را بیانیه ادعایی آژانس بینالمللی انرژی اتمی و شورای حکام عنوان کردهاند، اما منبع این ادعا را نه رفتار سیاسی آژانس که بیاعتنایی نظام تدبیر در کشور ما به روندهای آرام و خاموش حقوقی میدانند. آنها توجه ندارند که برخی ابراز احساسات ضد صهیونیستی الزاماً از ناحیه دستگاههای دولتی و حاکمیتی نبوده و خودجوش بوده است.»
«به جای تسلیح حقوقی دشمن، باید به خلع سلاح حقوقی دشمن بیندیشیم و از تقویت ادله و موضع حقوقی دشمن در مجامع بینالمللی پرهیز کنیم. برخی از نکات منعکس در گزارشهای دشمنان که به اسناد بینالمللی راه یافته است، برگرفته از برخی اظهار و اقدام و یا سیاستگذاریهایی است که در بیان و بنان افرادی آمده که خود مدعی طرفداری از نظام هستند! رسالت آگاهان را گوشزد میکند تا صلا و هشدار دهند که هیچ دشمنی خطرناکتر از جهل و تعصب نیست.»
نماینده ادوار مجلس و فعال سیاسی گفت: «محقق داماد حرفش این بود که هر حکم شرعی نباید لزوماً تبدیل به قانون شود و به مسئله حج اشاره کردند و گفتند مسئله حجاب هم همین طور است. این قیاس به نظرم درست نیست. حج از یک نظر یک مسئله شخصی است. کسی میرود یا نمیرود و تأثیر اجتماعی ندارد. بیحجابی و بد پوششی تأثیر مستقیم در جامعه دارد و نمیشود گفت حکومت اسلامی نسبت به این موضوع بیتفاوت باشد و مردان و زنان هر نوع پوششی داشتند، داشته باشند. این قابل قبول نیست.»
محقق داماد اگر چه از لحاظ سیاسی عضو هیچ حزبی نیست، اما از چهرههای دینی نزدیک به جریان اصلاحطلب محسوب میشود. او در میان عموم مردم کمتر شناختهشده است، اما به خاطر سابقه علمی که دارد، صحبتهایش اغلب با واکنش روبهرو میشوند. سایت دیدبان – متعلق به نهادی دولتی – ۲۸ اسفند ۱۳۹۱ در آستانه انتخابات یازدهم ریاستجمهوری، درباره او نوشت: «اصلاح طلبان برای بازگشت خود، از انتخابات پیش رو کمال استفاده را خواهند نمود. آنچه احتمال میرود آن است که اصلاح طلبان به دنبال تکرار ۲ خرداد ۷۶ میباشند از همین رو…
رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم، افزود: در دوران مدرنیته مکتب اومانیسم یعنی انسانمحوری که مطرح شد، آن نگاه به طبیعت عوض شد و دیگر نگاه به طبیعت «ابزار مآبانه» است؛ ابزار بهرهوری و حدکثر استفاده است. بشر خود را مقابل طبیعت میبیند و میخواهد از آن حداکثر بهره را ببرد، مسلط بر آن و از آن بهرهمند شود و لذایذ خودش را استفاده کند و به هیچ وجه توجهی ندارد که طبیعت از بین میرود. این جریان موجب بحران شد؛ بحرانی که الآن خود من و شما احساس میکنیم بسیاری از روزهای سال ما امکان تنفس سالم…
آیت الله محقق داماد با اشاره به قانون عفاف و حجاب گفت: حجاب جزء واجبات است و شکی در آن نیست، اما در عین حال برخوردهای اینچنینی نتیجه معکوس خواهد داد. اقدام بعضی از کسانی که سردمدار چنین قضایایی شدهاند، برای این است که حجاب را چهره خودشان کنند و خرابیهای خودشان را بپوشانند.
مساله حجاب از سال ۱۴۰۱ و وقایعی که در آن رخ داد، تغییرات زیادی به خود دید. البته این مساله یک بحث تاریخی است که اولین واکنشها نسبت به آن در اسفند ۱۳۵۷ کلید خورد و همیشه با فرازونشیبهایی ادامه داشته است؛ اما همین فرازونشیبها نیز تا قبل از ۱۴۰۱ باعث شده بود که سیاستهای کجدار و مریزی درباره این موضوع تعیین شود. طی سالهایی که گذشت، برخوردهایی زیادی بین نیروهای حافظ امنیت و مردم در کنار برخوردهای مردم با مردم بر سر مساله حجاب رخ داد.
«نامۀ سرگشاده یا سرگشودۀ آیتالله سیدمصطفی محقق داماد به مراجع تقلید و تقاضای چارهاندیشی ایشان قبل از ابلاغ قانون حجاب و عفاف را میتوان از دیگر واکنشها و نقدهای سیاسی و حقوقی و مدنی این روزها در بهکارگیری چوب و فلک برای رعایت پوشش رسمی زنان، متفاوت و متمایز دانست. از دید ایشان تصویب این قانون، خلاف منویات و تذکرات مرجعیت است.»
رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم ایران در نامهای به مراجع تقلید نوشت: «اینک که این قانون هنوز ابلاغ نشده و لازمالاجرا نگردیده، بهعنوان یک دانشآموخته حوزه علمیه قم از شما بزرگواران استدعا دارم در راستای رسالت فرهنگی نهاد مرجعیت برای حل این معضل اجتماعی که عدم توجه به آن ممکن است موجب خسارت به دین و آیین و نظام و کشور عزیزمان شود، عنایت ویژه فرموده تا مسئله از طرق پیشبینیشده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به نحو شایسته حلوفصل گردد.»
